S.T.A.L.K.E.R jak przeżyć w strefie elektrowni w Czarnobylu

W roku 2006, straszliwa katastrofa spowodowała eksplozję sarkofagu stworzonego wokół uszkodzonego reaktora elektrowni atomowej w Chernobylu. Pył radioaktywny został rozniesiony na wielkie tereny i przyniósł śmierć ludziom, zwierzętom i roślinom. Obszar w promieniu trzydziestu kilometrów wokół elektrowni został otoczony przez armię, a specjalna komisja nie potrafiła ustalić przyczyn katastrofy. Radioaktywna Strefa wciąż się poszerzała, a w jej wnętrzu zauważano coraz więcej anomalii naturalnych. Tajemnicza siła dosłownie rozdzierała organizmy żywe na pół lub powodowała nie gojące się rany. Nieliczne ekspedycje do wnętrza Strefy napotykały na zwierzęta-mutanty, które nie wyglądały jak naturalne skutki skażenia. Katastrofa, mutanty, anomalie i skażenie - wszystko razem wyglądało jak dokładnie zaplanowana konspiracja...
Jest rok 2012. Długi czas upłynął, zanim pierwsze ekspedycje mogły wejść do Strefy na odległość większą niż kilka kilometrów bez narażania się na pewną śmierć. Pojawili się nieliczni śmiałkowie, zwani stalkerami, którzy wyruszali do Strefy, aby przynosić z niej pozostałe tam artefakty, dziwne rośliny i inne przedmioty. Liczne organizacje chętnie płacą za tego typu znaleziska. Gracz staje się jednym z owych stalkerów przeszukujących Strefę. Rozgrywka stanowi połączenie elementów przygodowych, taktycznych, cRPG oraz rzecz jasna akcji, co oznacza, że S.T.A.L.K.E.R.: Shadow of Chernobyl nie należy traktować jako zwykłego shootera, w którym bezmyślnie przechodzimy poziom za poziomem. Tu w każdym zadaniu należy uważnie eksplorować dany teren, odnajdywać artefakty, eliminować przeciwników, którzy staną nam na drodze i zagrożą naszemu życiu oraz komunikować się i współdziałać z innymi stalkerami/NPC-tami.
Świat gry składający się na obszar Strefy o łącznej powierzchni 20 kilometrów kwadratowych. Całość podzielono na kilkanaście mniejszych lokacji.
W pełni trójwymiarowa grafika (silnik graficzny własnej produkcji X-Ray), wielkie tereny zewnętrzne i dokładnie dopracowane wnętrza. Dynamiczne zmieniające się warunki i mutacje w Strefie.
W sumie około 30 rodzajów broni. Możliwość dokonywania modyfikacji broni (np. montaż tłumika albo lunety).
Nieliniowa fabuła z siedmioma zakończeniami.
Oryginalne stworzenia o różnych zdolnościach - inteligencja stada, telepatia, telekineza.
Handel bronią, artefaktami i sprzętem.
Możliwość gry jedno i wieloosobowej w trybach: Death Match, Team Death Match i Artefact Hunt (odmiana CTF).

Kliknij aby rozwinąć...

Fabuła Czystego Nieba przenosi nas do doskonale poznanej już w pierwszej części cyklu Zony, a więc rozległego obszaru, zlokalizowanego wokół słynnej elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Tereny te w przeszłości służyły do przeprowadzania niebezpiecznych eksperymentów. Obecnie zaś przemierzane są przez naukowców, którzy badają zachodzące tu zjawiska i przez członków ugrupowań militarnych, zajmujących się między innymi wyszukiwaniem rzadkich artefaktów. Z racji tego, że Czyste Niebo jest prequelem, zabawę rozpoczynamy w 2011 roku, czyli mniej więcej 12 miesięcy przed wydarzeniami, które posłużyły do opowiedzenia historii w Cieniu Czarnobyla. Zmienił się także główny bohater, którym jest najemnik Szrama. Klimatyczne intro pokazuje naszego herosa, eskortującego przez Zonę kilku naukowców. W pewnym momencie dochodzi do niezapowiedzianej emisji. Giną osoby towarzyszące Szramie, natomiast główny bohater z bliżej nieokreślonych przyczyn uchodzi z życiem.Właściwa zabawa rozpoczyna się po przebudzeniu w obozowisku Czystego Nieba, tajemnej organizacji, której zależy na bliższym poznaniu Zony. Dowiadujemy się, że kolejne emisje są najprawdopodobniej swego rodzaju mechanizmem obronnym. Zwiększająca się częstotliwość ich występowania wynika z tego, że komuś udało się przedostać do ścisłego centrum Zony. Szrama zostaje wytypowany do zbadania problemu, mając świadomość, że emisje stopniowo wyniszczą jego układ nerwowy. Pierwszy trop wiedzie do handlarza Sidorowicza, od którego niedawno ktoś chciał kupić nietypowe części. Czyste Niebo fabularnie w znacznym stopniu powiązane jest z Cieniem Czarnobyla, co nie powinno zresztą nikogo dziwić. Przemawia za tym przede wszystkim obecność Strieloka, głównego bohatera pierwszej części serii, którego pojmanie przez Szramę wydaje się być niezbędne do rozwiązania przydzielonego mu zadania. Sympatycy serii będą z takiego stanu rzeczy uradowani, zwłaszcza że nie brak drobnych smaczków uchwytnych dla najbardziej spostrzegawczych.

Kliknij aby rozwinąć...

Jednym ze świadectw dobrze odrobionej lekcji jest to, że nie powtórzono błędu z Czystego nieba i przyjemność z poznawania kolejnych niuansów fabuły nowego S.T.A.L.K.E.R.-a mogą czerpać wszyscy. Intro do Zewu Prypeci to swego rodzaju streszczenie wizji ukraińskiego dewelopera odnośnie wydarzeń po niesławnej katastrofie w 1986 roku i zarazem krótkie przypomnienie głównej osi fabularnej Cienia Czarnobyla wraz z uwzględnieniem zakończenia uznanego za „oficjalne”. Dowiadujemy się więc o tytułowej Zonie, będącej skażonym i wypełnionym niebezpiecznymi anomaliami obszarem wokół elektrowni w Czarnobylu, o istnieniu tytułowych stalkerów, czyli osób zajmujących się przemierzaniem terenów wokół miejsca katastrofy i zbieraniem cennych artefaktów, jak również o Strieloku, bohaterze pierwszej części serii. W Zewie Prypeci mamy więc opowieść, która stanowi uzupełnienie całości, aczkolwiek zwieńczenie trylogii możemy poznać i zrozumieć bez znajomości wcześniej wydanych dwóch gier. Wzorem Czystego nieba w Zewie Prypeci sterujemy zupełnie nową postacią – majorem Degtyarevem. Jeszcze przed oficjalnym wkroczeniem do Zony gra informuje, że wyprawa została zlecona przez Ukraińską Agencję Ochrony i że polega ona na odnalezieniu rozbitych śmigłowców, będących częścią zakończonej niepowodzeniem operacji o kryptonimie Fairway. Jest to oczywiście wstęp do ciekawszej przygody, gdyż ustalenie przyczyn utraty latających maszyn i odnalezienie ewentualnych ocalałych nie będzie łatwą sprawą.Podoba mi się to, że tym razem nie startujemy ani w obozie, ani w jakiejś małej strefie, tylko od razu jesteśmy rzuceni na głęboką wodę. Gra oferuje w tej materii dużą swobodę, zezwalając na natychmiastowe zainteresowanie się problemem rozbitych śmigłowców, przystąpienie do starannej eksploracji najciekawszych lokacji czy poznanie innych bywalców Zony z zamiarem pozyskania informacji lub zleceń. Produkt nie odkrywa na szczęście wszystkich kart już w pierwszych godzinach rozgrywki, albowiem dokładne zbadanie niektórych obszarów świata może początkowo okazać się bardzo utrudnione czy wręcz niemożliwe. Tak jest w przypadku Prypeci – doskonale podkreślono jej unikalność jako najciekawszego sektora gry poprzez konieczność uprzedniego odblokowania przejścia i stoczenia serii iście morderczych walk.

Kliknij aby rozwinąć...

Misery 2.1 to jedna z największych i najbardziej popularnych modyfikacji do S.T.A.L.K.E.R.: Zew Prypeci. Jest to mod typu "total overhaul", czyli zmieniający praktycznie wszystko, wliczając w to elementy rozgrywki, grafiki oraz dźwięku.


Sam mod powstał z połączenia kliku bardziej lub mniej znanych modyfikacji True Zone Projects. Misery wprowadza nowe warunki pogodowe oraz zmienia klimat gry na jeszcze bardziej mroczny. Modyfikacja znacząco zwiększa nasz arsenał dostępnych broni, a także dodaje wiele nowych przedmiotów, takich jak chociażby naszywki frakcji, latarki, narkotyki). Twórcy moda zadbali również o stronę graficzną i dźwiękową swojej produkcji, dzięki czemu Misery dodaje również wiele wysokiej jakości tekstur HD oraz nowy zestaw dźwięków.

W najnowszej, drugiej wersji Misery wprowadza szereg zmian w stosunku do "jedynki", a należą do nich m.in.:
- ulepszona sztuczna inteligencja,
- zwiększenie poziomu trudności rozgrywki,
- poprawienie realizmu podczas walki,
- nowy system obrażeń po upadkach z dużej wysokości,
- usunięcie mapy z ekranu głównego,
- szereg nowych broni z własnymi animacjami i teksturami,
- rozbudowanie systemu ulepszania pistoletów i karabinów,
- setki nowych przedmiotów,
- trzy nowe klasy postaci: snajper, szturmowiec oraz wsparcie.

Misery 2.1
Wersja językowa - Angielska / Polska
Wymagana wersja gry - STALKER: Zew Prypeci w wersji 1.6.02

Kliknij aby rozwinąć...

Jednym z najciekawszych znajdujących się w produkcji modów do gry S.T.A.L.K.E.R.: Cień Czarnobyla jest Lost Alpha. Celem tego projektu jest przywrócenie wszystkiego co zostało wycięte w trakcie procesu produkcyjnego. Prace nad modyfikacją dobiegają już powoli końca i z tej okazji jej autorzy wypuścili nowy zwiastun.



Każdy, kto śledził proces powstawania pierwszego S.T.A.L.K.E.R.A. wie, że gra przeszła sporą metamorfozę. Pierwotnie miała koncentrować się na podróżach w czasie i mechaniką zabawy przypominać czysto zręcznościowe FPS-y. Pomysł ten jednak został porzucony na rzecz bardziej realistycznej opowieści osadzonej na terenach otaczających elektrownię atomową w Czarnobylu. W 2002 roku studio GSC Game World rozpoczęło ofensywę medialną i zaprezentowało masę nowych materiałów graficznych. Trzy lata później projekt został jednak raz jeszcze gruntownie przebudowany. Przerobiono prawie całą mapę świata - niektóre lokacje stały się mniejsze lub uległy znacznemu uproszczeniu, a inne kompletnie usunięto. Fani zgromadzeni w grupie dez0wave postanowili podjąć się ambitnego zadania przywrócenia gry do kształtu sprzed 2005 roku.
Moderzy dokładnie przeanalizowali wszystkie wypuszczone screeny oraz filmiki i na tej podstawie zabrali się za rekonstrukcję usuniętych elementów. Wielce pomocne w tym przedsięwzięciu okazało się wypuszczenie w 2009 roku przez GSC Game World wczesnej wersji gry pochodzącej z 2004 r. Oczywiście niemożliwe jest stuprocentowe odtworzenie wszystkich lokacji, ale zespół dez0wave ma zamiar zbliżyć się do tego poziomy tak bardzo, jak jest to możliwe.



Choć największą atrakcją Lost Alpha będzie praktycznie całkiem nowa mapa świata, to zrekonstruowane poziomy nie będą jedynymi zmianami. Ulepszony zostanie też silnik fizyczny, pojawią się nowe bronie i jedna dodatkowa frakcja Sin zrzeszająca Mrocznych Stalkerów. Po rozległych terenach poruszać się będziemy samochodami, które zakupimy u lokalnych handlarzy. Każdy pojazd będzie posiadał pojemny bagażnik i wymagał regularnego uzupełniania paliwa

Kliknij aby rozwinąć...