A
Anonymous
Amy Macdonald
Szkocja to nie tylko potwór z Loch Ness, Sean Connery, Glasgow Rangers, ale także wokalistka Amy Macdonald, która jest również autorką ballad... takich tam smutnych piosenek o... życiu. Samodzielnie nauczyła się grać na gitarze w wieku 15 lat. Słowem samouk muzyczny. Inspiracje muzyczne czerpie z muzyki zespołów Travis, The Libertines i Red Hot Chili Peppers.
Początkowo występowała ze znajomymi w pubach i knajpach. Grali tam głównie akustyczne seciki. Później wysyłała dema do wytwórni płytowych. Jedna z nich - Melodramatic Records - zainteresowała się materiałem i postanowiła go wydać. Zanim to nastąpiło, wystąpiła na początku 2007 roku jako support Paula Wellera podczas jego koncertu w Holandii.
Jej debiutancki longplay, zatytułowany This Is the Life ukazał się pod koniec lipca 2007 roku. Tytułowy singiel znalazł się na 1. miejscu notowań w dziesięciu krajach. Okrzyknięto ją również „najlepszym debiutem brytyjskiej artystki w Niemczech od czasów Amy Winehouse”. W ten oto sposób Amy Macdonald z nieznanej szkockiej nastolatki stała się międzynarodową gwiazdą.
O swoich występach przed publicznością mówi krótko: „Kocham występować na scenie i cieszę się z tej strony mojej popularności. To dla mnie bardzo ważne, szczególnie dlatego, że jak byłam młodsza, najpierw podobała mi się czyjaś płyta, a potem chciałam tego artystę zobaczyć na żywo. Teraz trudno mi w to uwierzyć, że sama gram na festiwalach i w klubach na całym świecie”.
Drugi krążek A Curious Thing wydała w 2010 roku. Na płycie znalazły się rytmiczne utwory z poszerzonym instrumentarium („Love, Love”), piosenka z wpadającymi w ucho riffami gitarowymi („Don’t Tell Me That It’s Over”) i wręcz ascetyczna kompozycja („What Happiness Means To Me”). W warstwie tekstowej Amy Macdonald ironizuje na temat pustych celebrytów, mądrzących się na tematy, które nikogo nie interesują („Don’t Tell Me That It’s Over”), okazuje też swoją niechęć do sławy („This Pretty Face”), ale przede wszystkim chce żyć normalnie i robi wszystko, by ta sytuacja trwała jak najdłużej - piosenka o dobitnym tytule „An Ordinary Life”.
W 2012 roku wydała trzecią płytę zatytułowaną Life in a Beautiful Light, którą promował singiel „Slow It Down”.
Muzyka Amy Macdonald jest niepowtarzalna i jedyna w swoim rodzaju. Opiera się ona na połączeniu melodyjności gitary z emocjami wokalistki. Istotny i cudowny element muzyki Macdonald to głos... Unikatowa barwa głosu i akcent Amy mają coś z dziewczęcej delikatności połączonej z dojrzałą już stanowczością.
Amy Macdonald - „This Is The Life”
Amy Macdonald - „Love Love”
Amy Macdonald - „Run”
Amy Macdonald - „Don't Tell Me That It's Over”
Amy Macdonald - „This Pretty Face”
Amy Macdonald - „Mr Rock & Roll”
Amy Macdonald - „Poison Prince”
Amy Macdonald - „Spark”
Amy Macdonald - „Dancing in the Dark” - Cover of Bruce Springsteen
Amy Macdonald - „What Happiness Means To Me”
Amy Macdonald - „Slow It Down”
Amy Macdonald - „Your Time Will Come”
Szkocja to nie tylko potwór z Loch Ness, Sean Connery, Glasgow Rangers, ale także wokalistka Amy Macdonald, która jest również autorką ballad... takich tam smutnych piosenek o... życiu. Samodzielnie nauczyła się grać na gitarze w wieku 15 lat. Słowem samouk muzyczny. Inspiracje muzyczne czerpie z muzyki zespołów Travis, The Libertines i Red Hot Chili Peppers.
Początkowo występowała ze znajomymi w pubach i knajpach. Grali tam głównie akustyczne seciki. Później wysyłała dema do wytwórni płytowych. Jedna z nich - Melodramatic Records - zainteresowała się materiałem i postanowiła go wydać. Zanim to nastąpiło, wystąpiła na początku 2007 roku jako support Paula Wellera podczas jego koncertu w Holandii.
Jej debiutancki longplay, zatytułowany This Is the Life ukazał się pod koniec lipca 2007 roku. Tytułowy singiel znalazł się na 1. miejscu notowań w dziesięciu krajach. Okrzyknięto ją również „najlepszym debiutem brytyjskiej artystki w Niemczech od czasów Amy Winehouse”. W ten oto sposób Amy Macdonald z nieznanej szkockiej nastolatki stała się międzynarodową gwiazdą.
O swoich występach przed publicznością mówi krótko: „Kocham występować na scenie i cieszę się z tej strony mojej popularności. To dla mnie bardzo ważne, szczególnie dlatego, że jak byłam młodsza, najpierw podobała mi się czyjaś płyta, a potem chciałam tego artystę zobaczyć na żywo. Teraz trudno mi w to uwierzyć, że sama gram na festiwalach i w klubach na całym świecie”.
Drugi krążek A Curious Thing wydała w 2010 roku. Na płycie znalazły się rytmiczne utwory z poszerzonym instrumentarium („Love, Love”), piosenka z wpadającymi w ucho riffami gitarowymi („Don’t Tell Me That It’s Over”) i wręcz ascetyczna kompozycja („What Happiness Means To Me”). W warstwie tekstowej Amy Macdonald ironizuje na temat pustych celebrytów, mądrzących się na tematy, które nikogo nie interesują („Don’t Tell Me That It’s Over”), okazuje też swoją niechęć do sławy („This Pretty Face”), ale przede wszystkim chce żyć normalnie i robi wszystko, by ta sytuacja trwała jak najdłużej - piosenka o dobitnym tytule „An Ordinary Life”.
W 2012 roku wydała trzecią płytę zatytułowaną Life in a Beautiful Light, którą promował singiel „Slow It Down”.
Muzyka Amy Macdonald jest niepowtarzalna i jedyna w swoim rodzaju. Opiera się ona na połączeniu melodyjności gitary z emocjami wokalistki. Istotny i cudowny element muzyki Macdonald to głos... Unikatowa barwa głosu i akcent Amy mają coś z dziewczęcej delikatności połączonej z dojrzałą już stanowczością.
Amy Macdonald - „This Is The Life”
Amy Macdonald - „Love Love”
Amy Macdonald - „Run”
Amy Macdonald - „Don't Tell Me That It's Over”
Amy Macdonald - „This Pretty Face”
Amy Macdonald - „Mr Rock & Roll”
Amy Macdonald - „Poison Prince”
Amy Macdonald - „Spark”
Amy Macdonald - „Dancing in the Dark” - Cover of Bruce Springsteen
Amy Macdonald - „What Happiness Means To Me”
Amy Macdonald - „Slow It Down”
Amy Macdonald - „Your Time Will Come”
.
