Co nam gra w duszy, czego aktualnie słuchasz ?
- Autor tematu SE7EN
- Rozpoczęty
i rewelacyjny taniec w wykonaniu stiflera
S.Tyler
A
Anonymous
ale ma wystrzałowe szelki
- Dołączył
- 16 Październik 2010
- Posty
- 1127
- Reakcje/Polubienia
- 62
A
Anonymous
Do jesieni jeszcze troszkę, ale tak mnie jakoś naszło
A
Anonymous
Irlandzki wirtuoz gitary – Rory Gallagher – grał bluesa i rocka oraz irlandzki folk i jazz rock. Sprzedał 30 milionów płyt. 
Nazywany jest prekursorem hard rocka, a nawet grunge’u (Seattle Sound), gdyż na scenie występował w wytartych spodniach, we flanelowej koszuli, a w ręku dzierżył sfatygowaną gitarę. 
Był jednym z charyzmatycznych i najbardziej dynamicznych gitarzystów swojego pokolenia. Największe uznanie zyskał dzięki swoim występom na żywo, które odznaczały się niespotykaną u innych wykonawców żywiołowością i mistrzowskim opanowaniem instrumentu oraz długimi improwizacjami gitarowymi i wokalnymi. 
Był outsiderem, a jego utwory często opowiadają o alienacji, życiu w drodze i poszukiwaniu wolności. Często śpiewał również o byciu bluesmanem, który jest stałym bywalcem motelów, pubów. 
W efekcie nigdy się nie ożenił i nie miał niestety dzieci. 
Współpracował z basistą Deep Purple - Rogerem Gloverem, Muddy Watersem, Juniorem Wellsem czy Jerry Lee Lewisem. Na scenie zawarł znajomości z takimi gwiazdami jak Van Morrison, Eric Clapton czy Jimmy Page. W 1972 zajął pierwsze miejsce na liście „Melody Maker's” w kategorii muzyk roku pozostawiając w pokonanym polu samego Erica Claptona.
W 1975 roku był brany pod uwagę jako gitarzysta w zespole The Rolling Stones i Deep Purple. Niewątpliwie odcisnął swoje piętno muzyczne na wielu wykonawcach. Wśród nich są między innymi: Joe Bonamassa, The Edge z U2, Slash z Guns N' Roses, Johnny Marr z The Smiths, Glenn Tipton z Judas Priest czy Brian May z Queen. 
Początkowo założył w 1966 roku blues-rockowe trio Taste. Po jego rozpadzie rozpoczął karierę solową. Pierwsza płyta „Rory Gallagher” była bardzo akustyczna w klimacie jazzowym. Z kolei następna „Deuce” zawierała już znakomitą solówkę zagraną techniką slide w utworze „Crest Of A Wave”.
Kariera Gallghera nabrała rozpędu w latach siedemdziesiątych, czego efektem były kolejne płyty - „Blueprint” i „Tattoo”. Do legendy przeszła jego trasa koncertowa po Irlandii w 1974 roku, czego efektem był kolejny album „Irish Tour”.
Muzyk przestał intensywnie koncertować i nagrywać. Przez ostatnie 15 lat kariery wydał tylko 3 albumy: „Jinx”, „Defender” i „Fresh Evidence”, które jednak uznawane są za jedne z najbardziej udanych. Rory Gallagher zmarł w wyniku powikłań po przeprowadzonym przeszczepie wątroby w 1995 roku. 
Ulubionymi gitarami Gallaghera były: Stratocaster z 1961 roku, biały Telecaster z 1966 roku. Fender Esquire z 1959 roku i akustyczna gitara Martin D-35.
o 
oooo„¸? ¨°o¤o„¸¸„o¤o°¨¸„o¤o°¨
¨°o¤o„¸Rory Gallagher „o¤o°¨
¸„oooo¤o° Forever! `°o¤o„¸
¸„o¤o°¨¸„o¤o°¨¨°o¤o „¸¨°o¤o„?
Rary Gallagher - „Shin Kicker” - Montreux - 1979
A gdy szczęście mnie opuszcza, staram się biec jak najszybciej, by móc je jeszcze dogonić i złapać za włosy. Tylko czasem po nim pozostaje mi w ręku pukiel włosów. I znowu szczęście mi uciekło, tyle że już łyse. Żadna to pociecha.
Rory Gallagher - „I'm Not Awake Yet” - 1971
Tak mocno siedzisz we mnie!!! Dlaczego tak się dzieje. W czym zawiniłem?
Rory Gallagher - „Moonchild” - Montreux - 1983
Najpotężniejszą siłą, która pozwala przetrwać złe chwile jest miłość. Tylko chyba ją zgubiłem.
Rory Gallagher - „Shadow Play” - Montreux - 1979
Chciałem być tylko miły, a ty zaczęłaś się wpieprzać wprost do mojego serca. To mnie zgubiło.
Rory Gallagher - „Bullfrog Blues” - Francja - 1980
Czasami chcę czuć Twój oddech, zapach, smak Twoich ust. Nie. Tylko tak mi się wydaje.
Rory Gallagher - „Easy Come Easy Go” - 1982
I ta ciągła pokusa. Napisać do niej czy też nie. Mam ogromną ochotę na rozmowę z Tobą, ale nie potrafię się przełamać. Zbyt mocno mnie to boli. Potraktowałaś mnie jak rzecz, niepotrzebny przedmiot.
Rory Gallagher - „I Fall Apart” - 1971
Czasami zadaję sobie pytanie: Co to ***** jest? Miłość czy nienawiść, nienawiść czy miłość. Darzę Ciebie uczuciem, tylko nie wiem jakim.
Rory Gallagher - „For The Last Time” - 1971
Zastanawiałem się, jak długo to może trwać. Jak długo możesz mi się jeszcze przyglądać, chodzić za mną jakbyś chciała mieć mnie pod kontrolą. Przecież nasz związek już dawno się skończył, już nie ma nas. Więc bardzo proszę, nie interesuj się już mną. Cholera! Ja tego Ci nie powiem. Znów zabrakło mi odwagi. Paraliżujesz moje zmysły jak anakonda.
Rory Gallagher - „Don't Know Where I'm Goin” - 1971-1972
Pragnąłem Cię znów zobaczyć, marzyłem o chwili, gdy zamienimy ze sobą chociażby jedno słowo, chciałem w jakiś sposób poczuć, że Ciebie mam. Czy tak mam mówić? Że byłaś najważniejsza, że nigdy Cię nie zapomnę, że stanowisz nadal ważną rolę w moim życiu. Ale po co mam kłamać? A może sam siebie oszukuję.
Rory Gallagher - „Can't Believe It's True” - 1971
Mapę z drogą do Twojego serca zgubiłem w dniu... Nie pamiętam! To straszne, ale nie pamiętam.
Rory Gallagher - „Road To Hell” - 1987
Uwielbiam dobrze zjeść. Gdybym mógł zamienić Ciebie na kawałek czekolady, byłbym cholernie szczęśliwy. Mój apetyt rośnie w miarę jedzenia. Więc pozwól, że zacznę od Twojego serca.
Nazywany jest prekursorem hard rocka, a nawet grunge’u (Seattle Sound), gdyż na scenie występował w wytartych spodniach, we flanelowej koszuli, a w ręku dzierżył sfatygowaną gitarę. Był jednym z charyzmatycznych i najbardziej dynamicznych gitarzystów swojego pokolenia. Największe uznanie zyskał dzięki swoim występom na żywo, które odznaczały się niespotykaną u innych wykonawców żywiołowością i mistrzowskim opanowaniem instrumentu oraz długimi improwizacjami gitarowymi i wokalnymi. Był outsiderem, a jego utwory często opowiadają o alienacji, życiu w drodze i poszukiwaniu wolności. Często śpiewał również o byciu bluesmanem, który jest stałym bywalcem motelów, pubów. W efekcie nigdy się nie ożenił i nie miał niestety dzieci. Współpracował z basistą Deep Purple - Rogerem Gloverem, Muddy Watersem, Juniorem Wellsem czy Jerry Lee Lewisem. Na scenie zawarł znajomości z takimi gwiazdami jak Van Morrison, Eric Clapton czy Jimmy Page. W 1972 zajął pierwsze miejsce na liście „Melody Maker's” w kategorii muzyk roku pozostawiając w pokonanym polu samego Erica Claptona.
W 1975 roku był brany pod uwagę jako gitarzysta w zespole The Rolling Stones i Deep Purple. Niewątpliwie odcisnął swoje piętno muzyczne na wielu wykonawcach. Wśród nich są między innymi: Joe Bonamassa, The Edge z U2, Slash z Guns N' Roses, Johnny Marr z The Smiths, Glenn Tipton z Judas Priest czy Brian May z Queen. Początkowo założył w 1966 roku blues-rockowe trio Taste. Po jego rozpadzie rozpoczął karierę solową. Pierwsza płyta „Rory Gallagher” była bardzo akustyczna w klimacie jazzowym. Z kolei następna „Deuce” zawierała już znakomitą solówkę zagraną techniką slide w utworze „Crest Of A Wave”.
Technika slide polega na zagraniu dwóch lub więcej dźwięków w ten sposób, że zamiast stawiać kolejne palce, przesuwamy jeden palec po strunie w górę lub w dół gryfu. Pojęciem węższym niż „slide” jest technika „bottleneck”, która polega na użyciu do gry rurki lub tulejki metalowej czy też szklanej. Z racji wygody i popularności najczęściej mówi się także na bottleneck po prostu „gra slidem”.Daniel Gallagher (siostrzeniec) napisał:
Kariera Gallghera nabrała rozpędu w latach siedemdziesiątych, czego efektem były kolejne płyty - „Blueprint” i „Tattoo”. Do legendy przeszła jego trasa koncertowa po Irlandii w 1974 roku, czego efektem był kolejny album „Irish Tour”.
W latach 80. zaczęły się kłopoty zdrowotne Gallaghera spowodowane nadużyciami alkoholu i narkotyków.Daniel Gallagher (siostrzeniec) napisał:
Muzyk przestał intensywnie koncertować i nagrywać. Przez ostatnie 15 lat kariery wydał tylko 3 albumy: „Jinx”, „Defender” i „Fresh Evidence”, które jednak uznawane są za jedne z najbardziej udanych. Rory Gallagher zmarł w wyniku powikłań po przeprowadzonym przeszczepie wątroby w 1995 roku. Ulubionymi gitarami Gallaghera były: Stratocaster z 1961 roku, biały Telecaster z 1966 roku. Fender Esquire z 1959 roku i akustyczna gitara Martin D-35.
o
oooo„¸? ¨°o¤o„¸¸„o¤o°¨¸„o¤o°¨
¨°o¤o„¸Rory Gallagher „o¤o°¨
¸„oooo¤o° Forever! `°o¤o„¸
¸„o¤o°¨¸„o¤o°¨¨°o¤o „¸¨°o¤o„?
Rary Gallagher - „Shin Kicker” - Montreux - 1979
A gdy szczęście mnie opuszcza, staram się biec jak najszybciej, by móc je jeszcze dogonić i złapać za włosy. Tylko czasem po nim pozostaje mi w ręku pukiel włosów. I znowu szczęście mi uciekło, tyle że już łyse. Żadna to pociecha.
Rory Gallagher - „I'm Not Awake Yet” - 1971
Tak mocno siedzisz we mnie!!! Dlaczego tak się dzieje. W czym zawiniłem?
Rory Gallagher - „Moonchild” - Montreux - 1983
Najpotężniejszą siłą, która pozwala przetrwać złe chwile jest miłość. Tylko chyba ją zgubiłem.
Rory Gallagher - „Shadow Play” - Montreux - 1979
Chciałem być tylko miły, a ty zaczęłaś się wpieprzać wprost do mojego serca. To mnie zgubiło.
Rory Gallagher - „Bullfrog Blues” - Francja - 1980
Czasami chcę czuć Twój oddech, zapach, smak Twoich ust. Nie. Tylko tak mi się wydaje.
Rory Gallagher - „Easy Come Easy Go” - 1982
I ta ciągła pokusa. Napisać do niej czy też nie. Mam ogromną ochotę na rozmowę z Tobą, ale nie potrafię się przełamać. Zbyt mocno mnie to boli. Potraktowałaś mnie jak rzecz, niepotrzebny przedmiot.
Rory Gallagher - „I Fall Apart” - 1971
Czasami zadaję sobie pytanie: Co to ***** jest? Miłość czy nienawiść, nienawiść czy miłość. Darzę Ciebie uczuciem, tylko nie wiem jakim.
Rory Gallagher - „For The Last Time” - 1971
Zastanawiałem się, jak długo to może trwać. Jak długo możesz mi się jeszcze przyglądać, chodzić za mną jakbyś chciała mieć mnie pod kontrolą. Przecież nasz związek już dawno się skończył, już nie ma nas. Więc bardzo proszę, nie interesuj się już mną. Cholera! Ja tego Ci nie powiem. Znów zabrakło mi odwagi. Paraliżujesz moje zmysły jak anakonda.
Rory Gallagher - „Don't Know Where I'm Goin” - 1971-1972
Pragnąłem Cię znów zobaczyć, marzyłem o chwili, gdy zamienimy ze sobą chociażby jedno słowo, chciałem w jakiś sposób poczuć, że Ciebie mam. Czy tak mam mówić? Że byłaś najważniejsza, że nigdy Cię nie zapomnę, że stanowisz nadal ważną rolę w moim życiu. Ale po co mam kłamać? A może sam siebie oszukuję.
Rory Gallagher - „Can't Believe It's True” - 1971
Mapę z drogą do Twojego serca zgubiłem w dniu... Nie pamiętam! To straszne, ale nie pamiętam.
Rory Gallagher - „Road To Hell” - 1987
Uwielbiam dobrze zjeść. Gdybym mógł zamienić Ciebie na kawałek czekolady, byłbym cholernie szczęśliwy. Mój apetyt rośnie w miarę jedzenia. Więc pozwól, że zacznę od Twojego serca.
A
Anonymous
Jeszcze parę dźwięków...kwadrans przed Godziną W:
